Pracoholicy – kim są i jak leczyć tę przypadłość?

Pracoholizm, tak samo, jak alkoholizm, jest rodzajem uzależnienia. W obecnych czasach jest dość powszechnie znany. Alkoholicy nie widzą nic poza alkoholem, a pracoholicy poza pracą. Jest to trudne zaburzenie, które często jest bagatelizowane i przyrównywane do lubienia swojego zawodu. Czy większa chęć spędzania czasu w biurze niż z rodziną jest normalne? Absolutnie nie! Jest to pierwszy objaw, aby zacząć się tym interesować i udać się do specjalisty!

Czym jest pracoholizm?

Karoshi, czyli śmierć z przepracowania, została pierwszy raz stwierdzona w Japonii w latach 60. Jest to skrajne wyczerpanie fizyczne i psychiczne. Dodatkowo towarzyszy temu ogromny stres, a to wszystko sprowadza się do wylewu krwi do mózgu lub zawału serca. Do dziś w Japonii jest to powszechne i tym zjawiskiem określa się co najmniej ⅓ zgonów. Ten problem nie dotyczy już tylko tego azjatyckiego kraju, w którym przepracowanie jest po prostu modne.

Pracoholik – cechy

Pracoholik spędza w biurze dużo więcej czasu niż te umowne 8 godzin. Jego koleżanki i koledzy już dawno siedzą w domu i spędzają czas z rodziną, a ten cały czas ma coś jeszcze do zrobienia. Jeśli chodzi o stosunki z bliskimi, to prawie nie istnieją. Człowiek uzależniony od swojej pracy nie widzi poza nią świata, więc rodzina jest na ostatnim miejscu w hierarchii. Pracoholika można poznać po tym, że jako pierwszy przychodzi do biura i jako ostatnia osoba z niego wychodzi. Czasami zdarza się tak, że jego nadmierne obowiązki nie kończą się w murach biura, ale praca zabierana jest do domu. Jeśli jednak nie ma takiej możliwości, to bardzo często zostaje na noc w pracy. W tym momencie bardzo cierpi jego sen i wypoczynek. Na bok zostają odstawione wszelkie zainteresowania i hobby, aż wreszcie całkowicie znikają. Relacje ze znajomymi i przyjaciółmi również są mniej ważne od pracy, dlatego nie poświęca im żadnej minuty swojego cennego czasu.

Leczenie pracoholizmu

Pracoholizm tak samo, jak inne zaburzenia należy oczywiście leczyć. Kiedy jest to jeszcze wczesna faza choroby, to czasami wystarczy tylko zwrócenie uwagi i rozmowa ze strony partnera lub przyjaciela. Wtedy taka osoba wszystko przemyśli i wróci na odpowiednie tory. Zdarza się również, że sama rozmowa nie wystarcza. W takim momencie należy zwrócić się o pomoc do specjalisty i udać się na terapię. Psychoterapie mogą być grupowe lub indywidualne, a to, co wybierzesz, zależy od Ciebie.

Pracoholizm jest ciężkim zaburzeniem, które we wczesnej fazie można łatwo zniwelować. Czasami jest też potrzebna pomoc specjalisty i nie trzeba się tego bać ani wstydzić! Tutaj chodzi o Twoje zdrowie i życie, więc nie czekaj i jeśli widzisz wcześniej wymienione objawy u siebie lub u kogoś Ci bliskiego, to zacznij działać!